ایماق

فرهنگ فارسی

( اسم ) قبیله طایفه دودمان . جمع : ایماقات .

فرهنگ معین

(اُ ) [ تر. ] (اِ. ) قبیله ، دودمان . ج . ایماقات .

لغت نامه دهخدا

ایماق. [ اُ ] ( ترکی مغولی ، اِ ) تبار و قبیله. ( غیاث اللغات ). تبار و قبیله. ج ، ایماقات. قبیله. طایفه. دودمان. ج ، ایماقات. ( فرهنگ فارسی معین ) :
کلید قفل جماع است زر ولی کو زر؟
سراغش از چه بلد گیرم و کدام ایماق.

ملافوقی یزدی ( از آنندراج ).

فرهنگ عمید

= اویماق

اویماق#NAME?

پیشنهاد کاربران

اِیماق/ اِیماقیه/ اِیماقیان: قبیلـﮥ چادرنشینی، اردوگاه ایلی

این تیره تا یک سده پیش به زبان ترکی و مغولی به همراه هزارگ ها سخن می گفتند

به مرور زمان پارسی زبان می شوند.

کلمات دیگر: