آنچه ترساند کسی را از آواز و خروش و فاحشه و مانند آن زشتی حرص و سستی
هیعه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( هیعة ) هیعة. [ هََ ع َ ] ( ع اِ ) آنچه ترساند کسی را از آواز و خروش و فاحشه و مانند آن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || ( اِمص ) زشتی حرص و سستی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || ( مص ) روان شدن و جریان یافتن چیزی که بر روی زمین ریخته شده است. ( از اقرب الموارد ). || سخت حریص شدن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). سخت حریص و آزمند شدن با ضعف و سستی. ( از اقرب الموارد ). حریص و گرسنه شدن. ( المصادر زوزنی ). || ترسیدن و فزع کردن. ( از اقرب الموارد ).
هیعة. [ هََ ع َ ] (ع اِ) آنچه ترساند کسی را از آواز و خروش و فاحشه و مانند آن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (اِمص ) زشتی حرص و سستی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (مص ) روان شدن و جریان یافتن چیزی که بر روی زمین ریخته شده است . (از اقرب الموارد). || سخت حریص شدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). سخت حریص و آزمند شدن با ضعف و سستی . (از اقرب الموارد). حریص و گرسنه شدن . (المصادر زوزنی ). || ترسیدن و فزع کردن . (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: