نحوص . [ ن ُ ] (ع مص ) نیک فربه گردیدن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). سخت فربه شدن . (از اقرب الموارد). سخت فربه شدن ناقه ، یا فربهی مانع آبستنی وی شدن . و آن را نَحوص و نحیص گویند. (المنجد). || ادا کردن از حق کسی . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). رجوع به نحص شود.
نحوص
لغت نامه دهخدا
نحوص. [ ن ُ ] ( ع مص ) نیک فربه گردیدن. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). سخت فربه شدن. ( از اقرب الموارد ). سخت فربه شدن ناقه ، یا فربهی مانع آبستنی وی شدن. و آن را نَحوص و نحیص گویند. ( المنجد ). || ادا کردن از حق کسی. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). رجوع به نحص شود.
نحوص. [ ن َ ] ( ع ص ) خر ماده بی شیر و بی بچه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || شتر ماده نیک فربه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ناقه سخت فربه. ( از اقرب الموارد ). || ناقه ای که از فربهی آبستن نشود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ج ، نُحُص.
نحوص. [ ن َ ] ( ع ص ) خر ماده بی شیر و بی بچه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || شتر ماده نیک فربه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ناقه سخت فربه. ( از اقرب الموارد ). || ناقه ای که از فربهی آبستن نشود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ج ، نُحُص.
نحوص . [ ن َ ] (ع ص ) خر ماده ٔ بی شیر و بی بچه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || شتر ماده ٔ نیک فربه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ناقه ٔ سخت فربه . (از اقرب الموارد). || ناقه ای که از فربهی آبستن نشود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، نُحُص .
کلمات دیگر: