بول، شاش
۱ - ( اسم ) شاش بول .
۱ - ( اسم ) شاش بول .
میزک
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(زَ ) (اِمصغ . اِ. ) شاش ، بول .
لغت نامه دهخدا
میزک . [ زَ ] (اِ مصغر) میز کوچک .
میزک. [ زَ ] ( اِ مصغر ) میز کوچک.
میزک. [ زَ ] ( اِ مصغر ) ( اسم از میزیدن + ک تصغیر ) مصغر میز یعنی شاش اندک. ( ناظم الاطباء ). || بول و شاش. ( ناظم الاطباء ). بول و شاش را گویند. ( آنندراج ) ( برهان ) :
شیرگیر و خوش شد انگشتک بزد
سوی مبرز رفت تا میزک کند.
|| باران اندک. || آمیزش و اختلاط. || هر چیز درهم و برهم و آمیخته. ( ناظم الاطباء ).
میزک. [ زَ ] ( اِ مصغر ) ( اسم از میزیدن + ک تصغیر ) مصغر میز یعنی شاش اندک. ( ناظم الاطباء ). || بول و شاش. ( ناظم الاطباء ). بول و شاش را گویند. ( آنندراج ) ( برهان ) :
شیرگیر و خوش شد انگشتک بزد
سوی مبرز رفت تا میزک کند.
مولوی ( مثنوی چ خاور ص 410 ).
- چکمیزک ؛ قطره بول که از شرم کودک ریزد.|| باران اندک. || آمیزش و اختلاط. || هر چیز درهم و برهم و آمیخته. ( ناظم الاطباء ).
میزک . [ زَ ] (اِ مصغر) (اسم از میزیدن + ک تصغیر) مصغر میز یعنی شاش اندک . (ناظم الاطباء). || بول و شاش . (ناظم الاطباء). بول و شاش را گویند. (آنندراج ) (برهان ) :
شیرگیر و خوش شد انگشتک بزد
سوی مبرز رفت تا میزک کند.
- چکمیزک ؛ قطره ٔ بول که از شرم کودک ریزد.
|| باران اندک . || آمیزش و اختلاط. || هر چیز درهم و برهم و آمیخته . (ناظم الاطباء).
شیرگیر و خوش شد انگشتک بزد
سوی مبرز رفت تا میزک کند.
مولوی (مثنوی چ خاور ص 410).
- چکمیزک ؛ قطره ٔ بول که از شرم کودک ریزد.
|| باران اندک . || آمیزش و اختلاط. || هر چیز درهم و برهم و آمیخته . (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
بول، شاش.
کلمات دیگر: