کلمه جو
صفحه اصلی

بانیان

فرهنگ فارسی

به مسافت کمی میانه شمال و مشرق شهر فسا است

لغت نامه دهخدا

بانیان. ( اِخ ) به مسافت کمی میانه شمال و مشرق شهر فسا است. ( فارسنامه ناصری ). دهی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان فسا که در یک هزارگزی شمال فسا بر کنار شوسه فسا به اصطهبانات و نیریز در جلگه واقع است. ناحیه ای است با آب و هوای معتدل و 775 تن سکنه. محصول عمده آن غلات و پنبه و شغل مردمش زراعت و قالی بافی است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7 ).

دانشنامه عمومی

بانیان، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان فسا در استان فارس ایران است. لفظ بانیان در تلفظ عامیانه "بَنیون" گفته می شود.
این روستا در دهستان کوشک قاضی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۲۵۲ نفر (۳۳۷خانوار) بوده است.
پیشه اکثر مردم این روستا کشاورزی و باغداری است و عده کمی نیز دامدار هستند. زبان رایج مردم بانیان همان زبان فارسی با لهجه فسا می باشد.
از نویسندگان معروف اهل بانیان می توان حاج ایاز بانیانی را نام برد. ایاز بانیانی کتاب معروفی به نام خاطرات و واقعات شامل گفتاری از ناگفته های قرن اخیر فسا دارد که به تاریخ مردم فسا و بانیان می پردازد.

درخت بانیان گونه ای انجیر وحشی یا بنگالی و بسیار زیبا و با تنه های پیچ در پیچ در هم پیچیده است که درخت ملی هندی ها محسوب شده و به عنوان درختی افسانه ای،زیارتی در این کشور دیده می شود. می گویند بودا در زیر یک درخت بانیان به نیروانا رسید.



کلمات دیگر: