( صفت ) آنکه یا آنچه پهلوی کسی بابشکافد درند. پهلو : چو فردا علم برکشد بر مصاف خورد شربت تیغ پهلو شکاف . ( نظامی )
پهلو شکاف
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پهلوشکاف. [ پ َ ش ِ ]( نف مرکب ) که پهلو شکافد. درنده پهلو :
چو فردا علم بر کشد بر مصاف
خورد شربت تیغ پهلو شکاف.
بسی آهو افکنده با نافه ناف.
چو فردا علم بر کشد بر مصاف
خورد شربت تیغ پهلو شکاف.
نظامی.
بمقراضه تیر پهلو شکاف بسی آهو افکنده با نافه ناف.
نظامی.
کلمات دیگر: