۱-( مصدر ) پهلوی کسی را پاره کردن و شکافتن : درم پهلوی پهلوانان به تیغ خورم گرد. گردنان بی دریغ . ( نظامی ) ۲-( مصدر ) دریده شدن پهلوی کسی . ۳-رسیدن صدمه و آسیب بپهلوی کسی .
پهلو دریدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پهلو دریدن. [ پ َ دَ دَ ]( مص مرکب ) پاره کردن پهلو. دریدن پهلو :
درم پهلوی پهلوانان بتیغ
خورم گرده گردنان بیدریغ.
درم پهلوی پهلوانان بتیغ
خورم گرده گردنان بیدریغ.
نظامی.
|| دریده شدن پهلوی کسی. || رسیدن صدمه به پهلوی کسی. ( از آنندراج ).کلمات دیگر: