کلمه جو
صفحه اصلی

پنیر نخل

فرهنگ فارسی

چیزی است شیرین و سپید رنگ قریب بطعم شیر که در درون گلوگاه و سرنخل جای دارد

لغت نامه دهخدا

پنیر نخل. [ پ َ رِ ن َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چیزی است شیرین سپیدرنگ قریب به طعم شیر که در درون گلوگاه و سر نخل جای دارد و چون آن را ببرند یا زخمی برآن کنند نخل از ثمر بازماند. جمار. شحم النخل. لب النخل. قلب النخل. پنیر خرما. رجوع به پنیر خرما شود.

دانشنامه عمومی

پنیر نخل به ماده ترد، سفیدرنگ، خوردنی و شیرین بخش میانی سر یا تاج درخت خرما گفته می شود. پنیر نخل در جهرم کچ و در قیروکارزین بوکوم و در استان هرمزگان کور و در بوشهر غاپو در لارستان نیز «خَپ» نامیده می شود. برای دستیابی به آن معمولاً سر درخت را می اندازند و برگ ها و لیف های دور برگ ها را تا رسیدن به میانه و پنیر نخل، جدا می کنند.
پنیر نخل در واقع ماده اولیه تشکیل تنه و برگ های نخل پیش از مرحله چوبی شدن است.


کلمات دیگر: