<div class="boxBd">باور افتادن. [ وَ اُ دَ ] ( مص مرکب ) باور افتادن کسی را؛ مورد قبول قرار گرفتن او. پذیرفته شدن. باور آمدن : <br>تو و دوری ز غیر استغفر اﷲ از محالاتست <br>عجب گر با وجود ساده لوحی باورم افتد.<div class="au">باقر کاشی ( از آنندراج ).</div></div>

باور افتادن. [ وَ اُ دَ ] ( مص مرکب ) باور افتادن کسی را؛ مورد قبول قرار گرفتن او. پذیرفته شدن. باور آمدن : تو و دوری ز غیر استغفر اﷲ از محالاتست عجب گر با وجود ساده لوحی باورم افتد. باقر کاشی ( از آنندراج ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">مورد قبول قرار گرفتن</div>

باور افتادن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا