صفحه اصلی
پنکن
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
پنکن. [ پ َ ک َ ] ( اِ ) غربال وبیزنه. ( آنندراج ). و ظاهراً از مجعولات شعوری است.
کلمات دیگر: