صفحه اصلی
پنکار
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
پنکار. [ پ ِ ] ( اِ ) غرور و خودبینی. ( آنندراج ). و ظاهراً از مجعولات شعوری است. ( ج 1 ص 257
کلمات دیگر: