ماجرای دریفوس

ماجرای دریفوس (به فرانسوی: l'affaire Dreyfus)، به رویدادی گفته می شود که آن را رسواکننده ترین وقایع قضایی محسوب می کنند که طی آن، در سال ۱۸۹۴، آلفرد دریفوس افسر یهودی ارتش فرانسه، در دادگاه به اتهام خیانت به حبس محکوم گشت و از کار در ارتش برکنار شد.
این رخداد در سال هایی بود که بحث ناسیونالیسم در فرانسه شدت گرفته بود و از طرف دیگر سوءظن به آلمانِ همسایه فضای ضدیهودی را در کشور ایجاد کرده بود. مدارکی از ارتش فرانسه به دست دولت فرانسه افتاده بود که دریفوس علی رغم تلاشش برای اثبات جعلی بودن مدارک، موفق به این کار نشد. دریفوس متهم به جاسوسی برای آلمان شده و به جزیره شیطان تبعید شد.
پس از گذشت سال ها از محکومیت وی، بی گناهی وی روشن گشت. ۱۲ ژوئیه ۱۹۰۶ دادگاه عالی فرانسه مردود بودن تمامی اتهامات آلفرد درفو را اعلام داشت. پس از آن بود که دریفوس دوباره جهت خدمت در ارتش فراخوانده شد. این ماجرا تبعات سنگینی برای سیستم سیاسی فرانسه همراه داشت.
امیل زولا، به حمایت از وی و محکوم کردن عمل دادگاه و اعتراض به آن پرداخت که به محکومیت یک ساله اش منجر شد. پس از آن بود که سیصد تن از نویسندگان و اندیشمندان طی نامه ای به اعتراض به این حکم برخاستند که به اعلامیه روشنفکران مشهور شد. این اتفاق به سال ۱۸۹۸ رخ داد.