( اسم ) ۱ - مرکب دان قلمدان . ۲ - ظرفی کوچک که در آن مرکب یا جوهر ریزند دویت .
دویت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دویت. [ دَ ] ( از ع ، اِ ) ممال دوات. سیاهی دان. آمه. ( ناظم الاطباء ). دوات. ( لغت محلی شوشتر ). دوات مرکب. ( از برهان ). محبره. مرکب دان. ظرفی که ماده سیاه یا رنگین برای نوشتن در آن نهند. ( یادداشت مؤلف ) :
دویت و قلم خواست ناپاک زن
به آرام بنشست با رای زن.
دویت. [ دَ ] ( ص ، اِ ) دوویر. دویر. ( لغت محلی شوشتر ). رجوع به دویر شود.
دویة. [ دَ وی ی َ ] ( ع ص ) زن بسیار تباه شکم از بیماری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
دویة. [ دَ / دُ وی ی َ ] ( ع ص ) ارض دویة؛ زمین بسیار مرض ناموافق مزاج. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
دویة. [ دَ وی ی َ ] ( ع اِ ) بیابان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || فرمان سواران مجاهد و خصوصاً مجاهدین جنگ صلیب. ( ناظم الاطباء ).
دویت و قلم خواست ناپاک زن
به آرام بنشست با رای زن.
فردوسی.
امیر [ مسعود ] دویت و کاغذ خواست و یک باب از مواضعت را جواب نبشت به خط خویش. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 149 ). پس دویت و کاغذ آوردند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 160 ). ساخته برفتم با پرده دار یافتم امیر را در خرگاه تنها بر تخت نشسته و دویت و کاغذ در پیش. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 130 ). گوهر آیین را گفت دویت و کاغذ عبدالغفار راده. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 130 ). و این قلم را دویت نمی باید که خود چندان که بنویسی مداد دارد. ( راحةالصدور راوندی ). و رجوع به دوات شود.دویت. [ دَ ] ( ص ، اِ ) دوویر. دویر. ( لغت محلی شوشتر ). رجوع به دویر شود.
دویة. [ دَ وی ی َ ] ( ع ص ) زن بسیار تباه شکم از بیماری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
دویة. [ دَ / دُ وی ی َ ] ( ع ص ) ارض دویة؛ زمین بسیار مرض ناموافق مزاج. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
دویة. [ دَ وی ی َ ] ( ع اِ ) بیابان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || فرمان سواران مجاهد و خصوصاً مجاهدین جنگ صلیب. ( ناظم الاطباء ).
دویت . [ دَ ] (از ع ، اِ) ممال دوات . سیاهی دان . آمه . (ناظم الاطباء). دوات . (لغت محلی شوشتر). دوات مرکب . (از برهان ). محبره . مرکب دان . ظرفی که ماده ٔ سیاه یا رنگین برای نوشتن در آن نهند. (یادداشت مؤلف ) :
دویت و قلم خواست ناپاک زن
به آرام بنشست با رای زن .
امیر [ مسعود ] دویت و کاغذ خواست و یک باب از مواضعت را جواب نبشت به خط خویش . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 149). پس دویت و کاغذ آوردند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 160). ساخته برفتم با پرده دار یافتم امیر را در خرگاه تنها بر تخت نشسته و دویت و کاغذ در پیش . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 130). گوهر آیین را گفت دویت و کاغذ عبدالغفار راده . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 130). و این قلم را دویت نمی باید که خود چندان که بنویسی مداد دارد. (راحةالصدور راوندی ). و رجوع به دوات شود.
دویت و قلم خواست ناپاک زن
به آرام بنشست با رای زن .
فردوسی .
امیر [ مسعود ] دویت و کاغذ خواست و یک باب از مواضعت را جواب نبشت به خط خویش . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 149). پس دویت و کاغذ آوردند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 160). ساخته برفتم با پرده دار یافتم امیر را در خرگاه تنها بر تخت نشسته و دویت و کاغذ در پیش . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 130). گوهر آیین را گفت دویت و کاغذ عبدالغفار راده . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 130). و این قلم را دویت نمی باید که خود چندان که بنویسی مداد دارد. (راحةالصدور راوندی ). و رجوع به دوات شود.
دویت . [ دَ ] (ص ، اِ) دوویر. دویر. (لغت محلی شوشتر). رجوع به دویر شود.
فرهنگ عمید
= دوات
دوات#NAME?
دانشنامه عمومی
دویت (آرکانزاس). دویت (آرکانزاس) (به انگلیسی: De Witt, Arkansas) یک شهر در ایالات متحده آمریکا با جمعیت ۳٬۲۹۲ نفر است که در آرکانزاس واقع شده است.
فهرست شهرهای ایالات متحده آمریکا
موقعیت جغرافیایی شهرها و مناطق اطراف به شرح زیر است:
فهرست شهرهای ایالات متحده آمریکا
موقعیت جغرافیایی شهرها و مناطق اطراف به شرح زیر است:
wiki: دویت (آرکانزاس)
دوئت یعنی قطعه ای که دو نفر آنرا مینوازند
دانشنامه آزاد فارسی
دوئت (duet)
(یا: دونوازی) آهنگ یا گروه هم نوازی دوصدایی . دوئت پیانو معمولاً دربرگیرندۀ دو نوازنده است که با یک ساز می نوازند (و «چهاردستی» هم نامیده می شود) .
(یا: دونوازی) آهنگ یا گروه هم نوازی دوصدایی . دوئت پیانو معمولاً دربرگیرندۀ دو نوازنده است که با یک ساز می نوازند (و «چهاردستی» هم نامیده می شود) .
wikijoo: دویت
پیشنهاد کاربران
در زبان لری بختیاری به معنی
داوود
Davit
در انگلیسی :دیوید
در اسپانیایی :داوید
داوود
Davit
در انگلیسی :دیوید
در اسپانیایی :داوید
دو نوازی. قطعه ای از موسیقی که توسط دو نفر هم زمان نواخته می شود.
کلمات دیگر: