منطقه ایست در اسپانیای وسطی که دارای سرزمینی است کوهستانی که کوههای آن بریدگیهایی چون دنده های اره دارد و بهمین مناسبت آنرا شارات منشار نامند .
قشتاله
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( قشتالة ) قشتالة. [ ق َل َ ] ( اِخ ) منطقه ای است در اسپانیای وسطی که دارای سرزمینی است کوهستانی که کوههای آن بریدگیهایی چون دنده های اره دارد و به همین مناسبت آن را «شارات منشار» نامند. این سرزمین دارای دو استان مهم است : 1- قشتاله قدیم که در شمال واقع است و در قرن 11 م. مملکتی گردید و هسته مرکزی دولت اسپانیا شد. 2- قشتاله جدید در جنوب که اعراب در قرن 11 م. آن را از اسپانیا گرفتند. از شهرهای آن است : مادرید و طیطه. ( ذیل المنجد ) ( معجم البلدان ).
قشتالة. [ ق َل َ ] (اِخ ) منطقه ای است در اسپانیای وسطی که دارای سرزمینی است کوهستانی که کوههای آن بریدگیهایی چون دنده های اره دارد و به همین مناسبت آن را «شارات منشار» نامند. این سرزمین دارای دو استان مهم است : 1- قشتاله ٔ قدیم که در شمال واقع است و در قرن 11 م . مملکتی گردید و هسته ٔ مرکزی دولت اسپانیا شد. 2- قشتاله ٔ جدید در جنوب که اعراب در قرن 11 م . آن را از اسپانیا گرفتند. از شهرهای آن است : مادرید و طیطه . (ذیل المنجد) (معجم البلدان ).
کلمات دیگر: