عصار تبریزی محمد

عَصّار تبریزی، محمّد (تبریز ـ۷۹۲/۷۸۳ق)
دانشمند و شاعر ایرانی. در روزگار فرمانروایی اویس ایلکانی و پسرانش حسین و احمد می زیست، اما هیچ یک از آن ها را نستود. در تصوف مرید شیخ مجدالدین اسماعیل سیسی ( ـ۷۶۰ق) بود. در علوم عقلی، مانند ریاضی و نجوم و نیز علوم ادبی استاد بود. در شعر، عصار و گاه محمد تخلص می کرد. چون درگذشت پیکرش را در کوی چرنداب، نزدیک آرامگاه استادش، نظام الدین عبدالصمد منجم تبریزی، به خاک سپردند. از آثارش: الوافی فی تعدادالقوافی در علم قافیه به طرز لغت؛ مثنوی عشق نامه/مهر و مشتری (تهران، ۱۳۷۵ش)، دیوان عصار.