[ویکی شیعه] قصص القرآن. قِصَصُ القرآن، داستان های قرآن. نزدیک به یک سوم
آیات قرآن، داستان هایی درباره پیشینیان و نیز رویدادهای دوره نزول قرآن است. علت استفاده فراوان قرآن از داستان را ظرفیت بالای داستان در تأثیرگذاری بر اندیشه و روح انسان دانسته اند. قرآن خود، هدف از بیان داستان ها را درس گرفتن انسان ها معرفی کرده و در آیات فراوانی، به تأمل در سرگذشت پیشینیان، سفارش کرده است.
براساس آیات قرآن، داستان های قرآنی، ساختگی و افسانه ای نیست؛ بلکه واقعیت هایی است که خردمندان از آن ها عبرت می گیرند و موجب هدایت مؤمنان می شود. داستان های قرآن بر طبق روش های معمولا داستان نویسی و رمان نویسی نوشته نشده است. سیدمحمدحسین طباطبایی گفته است: قرآن تنها آنچه را که در جهت هدف قرآن یعنی هدایت است، ذکر می کند و به بیان جزئیات رویدادها نمی پردازد.
بیشتر داستان های قرآن، درباره زندگی
پیامبران است. قرآن به ویژه درباره پیامبرانی چون ابراهیم، موسی،
یوسف و پیامبر اسلام(ص) به صورت مفصل سخن گفته است.
wikishia: قصه های قرآن کریم و داستان پیامبران الهی(ع).
تحقیق کتاب، توسط یوسف علی بدیوی، صورت گرفته است.
شاید بتوان گفت اثر حاضر، یکی از بهترین کتاب هایی است که تاکنون، درباره داستان های قرآن، نوشته شده است
کتاب با مقدمه محقق و سه مقدمه نویسنده از چاپ اول تا سوم آغاز و مطالب، به ترتیب تاریخی و زمانی، دربردارنده داستان های
قرآنی و قصص پیامبران الهی(ع)، از حضرت آدم(ع) تا خاتم الانبیاء(ص) است.
نویسندگان در تألیف این اثر، از مصادر فراوانی استفاده نموده که می توان آن ها را چنین تقسیم بندی نمود:
الف) قرآن کریم؛ که اصلی ترین، اساسی ترین و موثق ترین منبع اثر حاضر بوده و ارکان مطالب کتاب، بر آن استوار است.
ب) سنت شریف نبوی؛ اخبار و
روایات موثقی که پیرامون قصص قرآنی و داستان پیامبران الهی(ع) است.
ج) تفاسیر؛ که مهم ترین ماده در قصص قرآنی و در این اثر، از هفت تفسیر معتبر: طبری؛ کشاف؛ فخر رازی؛ ابوالسعود؛ بیضاوی؛ آلوسی و منار.
د) کتب تاریخ؛ از جمله «تاریخ الأمم و الملوک» ابن جریر
طبری و «البدایة و النهایة»
ابن کثیر دمشقی.
ه) کتب سیره؛ مخصوصاً کتبی که دربردارنده مطالبی پیرامون زندگانی و سیره خاتم الانبیا(ص) است مانند: «سیرة ابن هشام»، «سیرة حلبیة»، «نور الیقین»، «حیاة محمد(ص)» و... .
و) کتب الأدب؛ از جمله: «نهایة الأرب فی فنون الأدب»
شهاب الدین نویری .
ز) معاجم؛ که به سه دسته تقسیم می شود:
در مقدمه محقق، ابتدا به بیان اهداف وجود قصه در قرآن و واقعیت و حقیقی بودن قصص قرآن پرداخته شده و سپس، ضمن اشاره به مصادر و منابع مورد استفاده نویسندگان، اسلوب و روش کار ایشان و نیز اقدامات تحقیقی صورت گرفته در کتاب، توضیح داده شده است.
