کاسیودوروس

فلاویوس مگنوس آئورلیوس کاسیودوروس سناتور که با نام کاسیودوروس (انگلیسی: Cassiodorus؛ زاده ۴۸۵ و درگذشته ۵۸۵) شناخته می شود، رجل سیاسی و نویسنده بزرگ رومی که اصالتاً از یک خانواده سوری تبار برخاسته بود. وی در زمان حکومت تئودریک پادشاه اوستروگوت ها منصب عالی داشت.
وی از یک خانواده سرشناس در جنوب ایتالیا برخاسته بود و در حکومت گوت های شرقی (اوستروگوت ها) ی ایتالیا نقش سیاسی برعهده گرفت و میان دنیای رومی - بیزانسی و جوامع بربر به وساطت برخاست. اما فتح مجدد ایتالیا توسط ژوستی نیان به سال ۵۳۹ میلادی به مساعی کاسیودوروس خاتمه داد و وی عاقبت در آغل صومعه ای کالابریا عزلت گزید و خود را برای تربیت معنوی نسل های آینده مهیا کرد و دست به ترجمه آثار یونانی و تحریر متون لاتینی زد. وی سنگ بنای اروپایکتاب و کتابخانه را پی نهاد. کاسیودوروس اولین کسی بود که به تمجید و ترغیب مساعی فکری و ارزش های مفید اندیشه ورزی پرداخت و به راهبان صومعه ها، عرصه تاثیرگذار جدیدی را عرضه داشت که همانا روی نهادن به مطالعه به عنوان عامل کمال و قدرت بود. بخش دوم اثر اصلی وی با عنوان نهادهای ربانی و ادبیات غیر دینی (به لاتین: Institutions Divinarium et Saecularium Litteratium) یک دائره المعارف واقعی در زمینه علوم و معارف دنیوی برای استفاده راهبان محسوب می شود.

کاسیودوروس (ح ۴۸۵ـ ح ۵۸۵م)(Cassiodorus)
دولتمرد، مورخ و مترجم رومی. در پادشاهی تئودوریک کبیر و جانشینانِ گوتیک او در ایتالیا، دارای مناصب عالی بود و مأمور شد نامه ها و مکاتبات دولتی را به زبان لاتین برگرداند. همۀ آن ها بعدها در Variae epistolae (با ترجمۀ انگلیسی تامس هاجکین، ۱۸۸۶) گردآوری شده است. پس از بازنشستگی دو صومعه تأسیس کرد که در یکی از آن ها، راهبان اوقات فراغت خود را صرف نسخه برداری از نوشته های قدیمی می کردند. ازجملۀ آثار باقی ماندۀ او تلخیصی از تاریخ گوتیک ها است.