گرگ تاسمانی یا ببر تاسمانی (نام علمی Thylacinus cynocephalus به یونانی کیسه دار دارای کلهٔ سگ) پستاندار کیسه دار گوشت خوار بومی جزیره تاسمانی، سرزمین اصلی استرالیا و پاپوآ گینه نو بود که در قرن بیستم منقرض شد. این حیوان بزرگترین گونهٔ شناخته شده گوشتخوار از فُرورده کیسه داران در عصر هولوسین محسوب می شد.
ببر تاسمانی پیش از ورود اروپائیان به استرالیا در جزیرهٔ اصلی بسیار کمیاب بود یا به کلی منقرض شده بود، اما در تاسمانی در کنار چندین گونه بومی دیگر به حیات خود ادامه می داد. شکار بی رویه این حیوان که با پاداش های دامداران همراه بود، دلیل اصلی انقراض این گونه دانسته می شود. شیوع نوعی بیماری شبیه به هاری، ورود سگ ها، انقراض همزمان گونه های شکار این جانور و تخریب زیستگاه آن از سوی انسان نیز از دلایل دیگر انقراض این حیوان به حساب می آید.
آخرین ببر تاسمانی شناخته شده در سال ۱۹۳۳ در جزیرهٔ تاسمانی زنده گیری شد و در سال ۱۹۳۶ در باغ وحش هوبرت جان سپرد. پس از آن تا دههٔ ۱۹۶۰ گزارش های تأیید نشده متعدد از مشاهده این جانور و کشف ردپاهایی که احتمالاً متعلق به گرگ تاسمانی بودند، احتمال بقای این حیوان را قوت می بخشیدند تا اینکه در سال ۱۹۸۶ با گذشت ۵۰ سال از مرگ آخرین بازمانده قطعی این گونه انقراض آن رسمیت یافت. ولی دانشمندان با استفاده از دی ان ای موجود در نمونه ای که از سال ۱۸۶۶ در الکل باقی مانده سعی دارند که این موجود را دوباره متولد کنند.
این حیوان همچون ببر و گرگ که دو نام معروف خود را از آن ها گرفته است، شکارچی رأس هرم غذایی بود. البته به عنوان یک حیوان کیسه دار خویشاوند نزدیک این دو پستاندار ِ جُفت دار نبود ولی با توجه به فرگشت همگرا شباهت هایی با این حیوانات پیدا کرده بود.
ببر تاسمانی پیش از ورود اروپائیان به استرالیا در جزیرهٔ اصلی بسیار کمیاب بود یا به کلی منقرض شده بود، اما در تاسمانی در کنار چندین گونه بومی دیگر به حیات خود ادامه می داد. شکار بی رویه این حیوان که با پاداش های دامداران همراه بود، دلیل اصلی انقراض این گونه دانسته می شود. شیوع نوعی بیماری شبیه به هاری، ورود سگ ها، انقراض همزمان گونه های شکار این جانور و تخریب زیستگاه آن از سوی انسان نیز از دلایل دیگر انقراض این حیوان به حساب می آید.
آخرین ببر تاسمانی شناخته شده در سال ۱۹۳۳ در جزیرهٔ تاسمانی زنده گیری شد و در سال ۱۹۳۶ در باغ وحش هوبرت جان سپرد. پس از آن تا دههٔ ۱۹۶۰ گزارش های تأیید نشده متعدد از مشاهده این جانور و کشف ردپاهایی که احتمالاً متعلق به گرگ تاسمانی بودند، احتمال بقای این حیوان را قوت می بخشیدند تا اینکه در سال ۱۹۸۶ با گذشت ۵۰ سال از مرگ آخرین بازمانده قطعی این گونه انقراض آن رسمیت یافت. ولی دانشمندان با استفاده از دی ان ای موجود در نمونه ای که از سال ۱۸۶۶ در الکل باقی مانده سعی دارند که این موجود را دوباره متولد کنند.
این حیوان همچون ببر و گرگ که دو نام معروف خود را از آن ها گرفته است، شکارچی رأس هرم غذایی بود. البته به عنوان یک حیوان کیسه دار خویشاوند نزدیک این دو پستاندار ِ جُفت دار نبود ولی با توجه به فرگشت همگرا شباهت هایی با این حیوانات پیدا کرده بود.
wiki: گرگ تاسمانی