فسوس داشتن

استهزائ کردن . خندیدن و تمسخر کردن .

فسوس داشتن. [ ف ُ ت َ ] ( مص مرکب ) استهزاء کردن. خندیدن و تمسخر کردن. ( از یادداشتهای مؤلف ) :
چنین داد پاسخ سرافراز طوس
که من بر دروغ تو دارم فسوس.چنان دان که هر کس که دارد فسوس
همی یابد از چرخ گردنده کوس.ز دیو تنت حذر کن که بر تو دیو تنت
فسوسها همه از یکدیگر بتر دارد.