فرشته فروغ
مترا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مترا. [ م َ ] ( اِ ) به لغت زند و پازند باران را گویند و به عربی مطر خوانند. ( برهان ) ( از آنندراج ). به لغت زند و پازند باران و مطر. ( ناظم الاطباء ).
مترا. [ م ِ ] ( اِخ ) مهر. فرشته فروغ.( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). و رجوع به میترا شود.
مترا. [ م ِ ] ( اِخ ) مهر. فرشته فروغ.( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). و رجوع به میترا شود.
مترا. [ م ِ ] (اِخ ) مهر. فرشته ٔ فروغ .(یادداشت بخط مرحوم دهخدا). و رجوع به میترا شود.
مترا. [ م َ ] (اِ) به لغت زند و پازند باران را گویند و به عربی مطر خوانند. (برهان ) (از آنندراج ). به لغت زند و پازند باران و مطر. (ناظم الاطباء).
دانشنامه عمومی
تندیس
کلمات دیگر: