گلی که از ابریشم و گلابتون و مانند آن بر تیماج و سقلات کفش دوزند
گل پاپوش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گل پاپوش. [ گ ُ ل ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلی که از ابریشم و گلابتون و مانند آن بر تیماج و سقلات کفش دوزند و هم از چوب سازند و در پاشنه کفش تعبیه کنند و گلهای عاج در آن پرچین نمایند و آنرا کوکب کفش نیز گویند. ( آنندراج ). رجوع به گل کفش شود.
کلمات دیگر: