ناورد گرفتن

ناورد گرفتن. [ وَ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) گردیدن. گشتن. جولان دادن :
وآن یاوگیان رایگان گرد
پیرامن او گرفته ناورد.تو در غم جان من به صد درد
من گرد جهان گرفته ناورد. || پیکار کردن. مجازاً به معنی رقابت کردن :
چو لعلم با شکر ناورد گیرد
تو مرد آر آنگهی نامرد گیرد.