قرچ

قُرُچْ:(ghoroch) در گویش گنابادی یعنی ساییدن دندان ها به هم ، صدای خورد شدن نان خُشک در دهان ، فرو بردن در دهان

صدای کشیده شدن ریسمان یا سایش دو چوب خشک برهم