فس فس

بکندی بتائ نی .

(فِ سْ فِ ) (ق . ) (عا. ) به کُندی ، آرام آرام .

فس فس. [ ف ِ ف ِ ] ( ق ) در تداول عوام ، به کندی و به تأنی ، مانند: مس مس. ( از فرهنگ فارسی معین ).
|| ( اِ ) سخن آهسته. || ساس. || ( اِ صوت ) آواز آهسته. ( ناظم الاطباء ). نام آواز بینی گرفته از زکام و جز آن. ( یادداشت بخط مؤلف ).

/fes fes/ حرکت آرام - درنگ در کار

سپ سپ؛ کِند کند؛ سِنگ سِنگ
دِس دِس