تیر و چوب درازی که در بنای عمارت بکار میبرند
ورگه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ورگه. [ وَ گ َه ْ ] ( اِ ) تیر و چوب درازی که در بنای عمارت به کار میبرند. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگستان زبان و ادب
{beam} [حمل ونقل دریایی] تیرهای عرضی که دو طرف بدنۀ کشتی را به هم متصل می کند و باعث تقویت بدنه و استحکام عرشه ها می شود
{beam , breadth} [حمل ونقل دریایی] عریض ترین قسمت شناور
{beam , breadth} [حمل ونقل دریایی] عریض ترین قسمت شناور
گویش مازنی
/verge/ سوراخ داخل کوه که گرگ و وحوش دیگر در آن زندگی کند
سوراخ داخل کوه که گرگ و وحوش دیگر در آن زندگی کند
پیشنهاد کاربران
به زمین خالی جلوی منزل در زبان لکی
کلمات دیگر: