غلامرضا سخایی، رقصنده و سولیست مرد سازمان ملی فولکلور ایران و بازیگر تئاتر متولد ۱۳۲۶ در ملایر است. او فارغ التحصیل آکادمی رقص سازمان ملی فولکلور ایران و هنرستان رقصهای ملی و محلی ایران در تهران است و زیر نظر یکی از بزرگترین رقصندگان و طراحان حرکت دنیا، رابرت دووارن تحصیل کرد. غلامرضا سخایی و احمد علیمددی از برترین سولیستها و رقصندگان مرد سازمان فولکلور بودند و در اجراهای ملی و بین المللی بین سال های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۷ حضوری درخشان داشتند و نزد عالیترین مقامات کشوری و بین المللی مانند صدراعظم آلمان، رئیس جمهور آمریکا، ملکه انگلستان، پادشاه مراکش و … در فستیوالهای جهانی به روی صحنه رفتند.غلامرضا سخایی در دیدار با فرح پهلوی و امیرعباس هویدا نخست وزیر وقت ایران.jpg غلامرضا سخایی در دیدار با فرح پهلوی و امیرعباس هویدا نخست وزیر وقت ایران غلامرضا سخایی با لباس بلوچی در دیدار با والتر شیل رئیس جمهور وقت آلمان غلامرضا سخایی در دیدار با انور سادات رئیس جمهور وقت مصر غلامرضا سخایی در دیدار با شاهدخت ان الیزابت آلیس تنها دختر الیزابت الکساندرا مری ملکه بریتانیا غلامرضا سخایی در دیدار با محمدرضا شاه پهلوی غلامرضا سخایی در نمایش طاق کسرا غلامرضا سخایی در رقص آیین مهر غلامرضا سخایی در رقص شوشتری
گروه رقصندگان ملی و محلی ایران، در واقع به عنوان سفیر فرهنگی ایران و با هدف شناساندن فرهنگ و هنر ایران به کشورها و فرهنگهای دیگر بود. این گروه اجراهای متنوعی داشت. برخی از این رقصها به هدف معرفی فرهنگ اقوام مختلف ایران صورت می گرفت مانند رقص کردی ، بجنوردی، تربت جام، بلوچی، قشقایی، ترکمن، گیلکی، شوشتری و برخی از اجراها مانند رقص چهل ستون موضوعی تاریخی داشتند؛ و برخی از رقصهای کلاسیک ایرانی، مانند هفت پیکر از آثار ادبی ایران و نقاشیهای دیواری یا نگارگریهای ایرانی الهام گرفته بود و در کنار رقص به معرفی این آثارمی پرداخت. بزم درویش رقصی مذهبی بود که مانند همه آثار دیگر، غلامرضا سخایی در آن به هنرنمایی پرداخت.
نقطه عطف زندگی هنری غلامرضا سخایی، ایفای نقش بهرام گور در اجرای هفت پیکر بود. او در این اثر سولیست مرد بود و اجرایی قوی و متفاوت را به نمایش گذاشت.
پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۶۷ در نمایشهای مختلف از جمله شاهزاده و گدا، تنباکو، تراژدی کسری به ایفای نقش پرداخت و به دلیل هنرنمایی در نمایش ماجرای کویر طبس، دیپلم افتخار بهترین بازیگر را دریافت کرد.
گروه رقصندگان ملی و محلی ایران، در واقع به عنوان سفیر فرهنگی ایران و با هدف شناساندن فرهنگ و هنر ایران به کشورها و فرهنگهای دیگر بود. این گروه اجراهای متنوعی داشت. برخی از این رقصها به هدف معرفی فرهنگ اقوام مختلف ایران صورت می گرفت مانند رقص کردی ، بجنوردی، تربت جام، بلوچی، قشقایی، ترکمن، گیلکی، شوشتری و برخی از اجراها مانند رقص چهل ستون موضوعی تاریخی داشتند؛ و برخی از رقصهای کلاسیک ایرانی، مانند هفت پیکر از آثار ادبی ایران و نقاشیهای دیواری یا نگارگریهای ایرانی الهام گرفته بود و در کنار رقص به معرفی این آثارمی پرداخت. بزم درویش رقصی مذهبی بود که مانند همه آثار دیگر، غلامرضا سخایی در آن به هنرنمایی پرداخت.
نقطه عطف زندگی هنری غلامرضا سخایی، ایفای نقش بهرام گور در اجرای هفت پیکر بود. او در این اثر سولیست مرد بود و اجرایی قوی و متفاوت را به نمایش گذاشت.
پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۶۷ در نمایشهای مختلف از جمله شاهزاده و گدا، تنباکو، تراژدی کسری به ایفای نقش پرداخت و به دلیل هنرنمایی در نمایش ماجرای کویر طبس، دیپلم افتخار بهترین بازیگر را دریافت کرد.
wiki: غلامرضا سخایی