قانون ضد تبعیض

قانون ضد تبعیض (انگلیسی: Anti-discrimination law) به حق مردم برای برخورداری از برابری در برابر قانون اشاره دارد. برخی کشورها حکم می کنند که در استخدام، معاملات مصرف کننده و مشارکت سیاسی، صرفنظر از جایگاه اقتصادی، جنس (زیست شناسی)، سن، نژاد (انسان)، قومیت، تابعیت، معلول، بیماری روانی، یا ذهن، گرایش جنسی، هویت جنسیتی، مشخصات جنسی، دین، عقیده یا نظرات سیاسی فردی، به صورت برابر باید با مردم برخورد شود.
نرخ استخدام برای مردان معلول در همه گروه های سنی و زنان معلول زیر ۴۰ سال پس از قانون ADA (قانون آمریکا با معلولیت سال ۱۹۹۰) به صورت بسیار چشمگیری افت کرد.دکتر جان بوند (Dr. John Bound)، استاد اقتصاد در دانشگاه میشیگان، اظهار داشت که ممکن است بخشی از این افت به گسترش درآمد اضافی امنیت (SSI) و بیمه خدمات درمانی امنیت اجتماعی (SSI) در دهه ۷۰ میلادی ربط داشته باشد.
دفتر ملی پژوهش اقتصادی شواهدی پیدا می کند دال بر اینکه قوانین تبغیض جنسیتی و حقوق برابر منجر به افزایش درآمد نسبی زنان سیاه پوست و سفیدپوست و همچنین کاهش استخدام نسبی زنان سیاه پوست و سفیدپوست شده است.
در جایی که قوانین ضد تبعیض حاکم است، در برخی موارد استثناهایی در قوانین در نظر گرفته می شوند، به خصوص در امر ارتش و مذاهب.