فالکن

فالکُن (به انگلیسی: Falcon) یک زبان برنامه نویسی متن باز، ساده، سریع، قدرتمند و با یادگیری آسان است که از ۶ مدل برنامه نویسی امری، برنامه نویسی تابعی، برنامه نویسی شیءگرا، نمونه سازی اولیه، پیغام گرا و جدولی پشتیبانی می کند. این زبان توسط جیانکارلو نیکولی طراحی شد.
Nil: یک کلمه کلیدی به معنای هیچ مقدار.
Integer: یک عدد صحیح ۶۴ بیتی.
Numeric: یک عدد ممیز شناور ۶۴ بیتی.
Range: یک ۳تایی از حد بالا، حد پایین و گام.
MemBuf: جدول هایی از حافظه خام که هر خانه یک عدد صحیح بدون علامت ۱، ۲، ۳ یا ۴ بایتی است.
Enum: نوعی تایپ شمارشی که شامل مجموعه ای از مقادیر ثابت به هم مرتبط است.
Function: تابع (یک موجودیت قابل فراخوانی).
String: یک رشته با طول متغیر از کاراکترهای UNICODE است.
Array: یک دنباله با طول متغیر از عناصر هم نوع که می توانند در هنگام اجرا اضافه، حذف یا تغییر کنند.
Dictionary: یک مجموعه با طول متغیر از دوتایی هایی به صورت (کلید، مقدار)؛ کلید می تواند از هر نوع عنصر زبان فالکن باشد.
Object: نمونه هایی از کلاس ها
Class: موجودیت هایی که می توانند نمونه هایی داشته باشند.
Method: جفت هایی از نمونه ها و توابعی که می توانند روی آن نمونه ها عمل کنند.
یک پروژه کوچک به نام هست، که در سال ۲۰۰۲ به منظور ایجاد یک ماشین مجازی کوچک و سریع آغاز شد بعد از مدتی به طراحی و ساخت زبان برنامه نویسی فالکن منجر شد.جیانکارلو نیکولی، طراح فالکن، در مصاحبه ای می گوید: «من از زبان های زیادی از جمله C++، C، جاوا، اسمبلی، لیسپ، پرولوگ، کلیپر، دلفی، SQL «...» استفاده کرده ام؛ و نیاز به یک ابزار قابل انعطاف که نیازهای روزانه مرا در بر بگیرد و امکان بروز ایده های جدید را فراهم کند، را احساس کردم. «...» استفاده از یک مدل برنامه نویسی برای ماشین سودمند است. «...» اما استفاده از یک مدل خالص برای ذهن و فکر مناسب نیست. زیرا که در دنیای واقع هنگامی که از تعداد زیادی روندها و مدل های حل بتوان استفاده کرد، راه حل های بهتری ایجاد می شوند. «...» بنابراین فالکن ایجاد شد با ایده دارا بودن امکانات یک زبان شئ گرا خالص در حالی که یک زبان شئ گرا نیست، دارا بودن امکانات یک زبان امری خالص در حالی که یک زبان امری نیست و دارا بودن ساختارهای تابعی در حالی که یک زبان تابعی نیست. «...» اگر یک چیز دربارهٔ این زبان باشد که من به آن افتخار کنم، این است که این زبان به دلایل خارجی ایجاد نشد. بلکه به منظور حل مشکل یکپارچه سازی و مدیریت دسترسی در برنامه های کاربردی بزرگ از یک سو و نیاز به حل مسئله های پیچیده منطقی و مسئله ها با تغییرپذیری بالا از سوی دیگر، ایجاد شد.»
ساختار if/elif/else: ساختار انتخاب if می تواند به صورت اختیاری دارای عبارت else یا تعدادی عبارت elif باشد. هر عبارت elif یک عبارت شرطی را ارزیابی می کند و در صورت درست بودن، دستورات زیر آن اجرا می شود در غیر این صورت عبارت elif بعدی در صورت وجود یا عبارت else بررسی می شود. یک عبارت if کامل مشابه زیر است:
if expresion statements...elif expresion statements...elif expresion statements... /*other elifs*/else statements...endیک روش دیگر برای اجرای یک تکه برنامه بر اساس ساختار if، استفاده از عملوند fast-if است که ساختار آن چنین است: