قانون مطبوعات ایران

قانون مطبوعات ایران مصوب ۱۳۶۴ مجلس شورای اسلامی است. این قانون از بحث انگیزترین قوانین در تاریخ ایران بوده است.
فصل اول: تعریف مطبوعات
فصل دوم: رسالت مطبوعات
فصل سوم: حقوق مطبوعات
فصل چهارم: حدود مطبوعات
فصل پنجم: شرایط متقاضی و مراحل صدور پروانه
فصل ششم: جرایم
این قانون با ۳۶ ماده و ۲۳ تبصره دارای شش فصل به شرح زیر است:
«عدم توجه کافی به حقوق روزنامه نگاران» و «سکوت کامل درباره هیأت منصفه» از اصلی ترین انتقاداتی است که از این قانون شده است.