قانون مبارزه با پول شویی اصلی ترین قانون حاکم بر اقدامات ضد پول شویی (به انگلیسی: Anti Money Laundering یا AML) در ایران است. این قانون مشتمل بر دوازده ماده و هفت تبصره در جلسه علنی روز سه شنبه ۲ بهمن ۱۳۸۶ مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۱۷ بهمن ۱۳۸۶ به تأیید شورای نگهبان رسید.
آیین نامه اجرایی قانون مبارزه با پول شویی (۱۳۸۸)
تعیین ساختار و تشکیلات اجرایی شورای عالی مبارزه با پول شویی (۱۳۸۸)
به موجب ماده ۴ این قانون، شورای عالی مبارزه با پول شویی به ریاست و مسئولیت وزیر امور اقتصادی و دارایی و با عضویت وزراء صنعت، معدن و تجارت، اطلاعات، کشور و رئیس بانک مرکزی برای هماهنگ سازی دستگاه های مربوط در گردآوری، پردازش و تحلیل اخبار، اسناد و مدارک، اطلاعات و گزارش های دریافتی، تهیه سامانه های اطلاعاتی هوش مند، شناسایی معاملات مشکوک و با هدف مقابله با جرم پول شویی تشکیل شد.
از جمله مقررات پایین دستی که پیرو تصویب این قانون و برای اجرای مفاد آن وضع شدند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
آیین نامه اجرایی قانون مبارزه با پول شویی (۱۳۸۸)
تعیین ساختار و تشکیلات اجرایی شورای عالی مبارزه با پول شویی (۱۳۸۸)
به موجب ماده ۴ این قانون، شورای عالی مبارزه با پول شویی به ریاست و مسئولیت وزیر امور اقتصادی و دارایی و با عضویت وزراء صنعت، معدن و تجارت، اطلاعات، کشور و رئیس بانک مرکزی برای هماهنگ سازی دستگاه های مربوط در گردآوری، پردازش و تحلیل اخبار، اسناد و مدارک، اطلاعات و گزارش های دریافتی، تهیه سامانه های اطلاعاتی هوش مند، شناسایی معاملات مشکوک و با هدف مقابله با جرم پول شویی تشکیل شد.
از جمله مقررات پایین دستی که پیرو تصویب این قانون و برای اجرای مفاد آن وضع شدند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
wiki: قانون مبارزه با پول شویی