( مبتجة ) مبتجة. [م ُ ت َج ْ ج َ ] ( ع ص ) ستور فربه گشته فراخ تهیگاه از خوردن گیاه. یقال ماشیة مبتجة. ( ناظم الاطباء ). تأنیث مبتج ماشیة مبتجة. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
مبتجه
لغت نامه دهخدا
مبتجة. [م ُ ت َج ْ ج َ ] (ع ص ) ستور فربه گشته ٔ فراخ تهیگاه از خوردن گیاه . یقال ماشیة مبتجة. (ناظم الاطباء). تأنیث مبتج ماشیة مبتجة. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
کلمات دیگر: