( کام آور ) پیروز زورمند
کام اور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( کام آور ) کام آور. [ وَ ] ( نف مرکب ) پیروز. زورمند مقتدر و بانفوذ. ( از ولف ) :
کجا بود از گیتی آزاده ای
خداوند تاج و کیان زاده ای.
هم از شاه گیتی و کام آوری
بدو آمده هرچه نام آوری.
کجا بود از گیتی آزاده ای
خداوند تاج و کیان زاده ای.
هم از شاه گیتی و کام آوری
بدو آمده هرچه نام آوری.
فردوسی.
کلمات دیگر: