کلمه جو
صفحه اصلی

کامساراکان

لغت نامه دهخدا

کامساراکان. ( اِخ ) شاخه ای از اشکانیان که پس از مرگ ساهاک در 441 م. از اعقاب گریگورو کشیش درجه اول ارامنه در ارمنستان باقی ماندند. رجوع به ایران باستان ج 3 ص 2622 و 2637 شود.

دانشنامه عمومی

کامساراکان (ارمنی: Կամսարական) یکی از خاندان های نجیب زاده ارمنستان بود که شاخه ای از خاندان کارن به شمار می رفتند. این خاندان همچنین به نام پهلو-کارن شناخته شده بودند. خاندان کارن یکی از هفت خانه های بزرگ ایران بودند که اصالتاً از اشکانیان بودند.نبو
در عصر بیزانس-ساسانی کمسرکان بخاطر پیروی شان از سیاست های طرفدار-بیزانس شناخته شده بودند. در اواخر سده هشتم، این خاندان در نتیجه شرکت در جنبشهایی برضد حکومت عرب به انحطاط رسید.
پس از سده ۸ شاخه ای از کمسرگان به نام این پهلوونی پدیدار شد. . بنا بر به کریل تومانف آنها نیز به نوبه خود به دو شاخه: Zakarids-Mkhargrzeli مرتبط با پادشاهی گرجستانو Hethumids در پیوند با ارمنستان Kingdom of Cilicia تقسیم می شدند..


کلمات دیگر: