( وذاة ) وذاة. [ وَ ] ( ع اِ ) آنچه بدان رنج و سختی کشند. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). گویند: اصابته وذاة. ( از اقرب الموارد ).
وذاه
لغت نامه دهخدا
وذاة. [ وَ ] (ع اِ) آنچه بدان رنج و سختی کشند. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (آنندراج ). گویند: اصابته وذاة. (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: