گرم اباد

wiki: شهرستان مرودشت است که در فاصله ای نزدیک به ۸۰ کیلومتر در شمال شیراز قرار دارد. این روستا دارای مزارع سرسبز گندم و ذرت است. شغل بیشتر گرم آباد کشاورزی و دامداری است. جمعیت گرم آباد برابر آخرین آمار (سال ۱۳۹۰) ۳۰۵۰ نفر بوده است.
آثار ملی ایران
برخی بر این باورند که نام روستای گرم آباد در ایران باستان «گبرآباد» بوده و در مسیر تاریخی خود به «جرمابق» و سپس به «گرم آباد» تبدیل شده است. در حالی که نام تاریخی این روستا همیشه گرم آباد بوده است و از آن جا که پس از ورود اعراب به ایران و عدم امکان تلفظ حروف «پ، چ، ژ، و گ» در نوشته ها، بسیاری از نام های ویژهٔ کسان، شهرها، و روستاها دستخوش دگرگونی شد. همچنین در برخی جاها حرف «ک» نیز می توانسته به ق یا ه تبدیل شود برای نمونه: نام «سوره» به سورمق، ابرکوه به ابرقو، کهستان به قهستان و گرم آباد به جرمابق تبدیل گردیداطراف این روستا را تپه ها و کوه هایی که در برخی از آن ها آثار باستانی فراوانی نیز وجود دارد فرا گرفته است. در کمرگاه شمالی این روستا تعدادی استودان که قدمت آن ها به دوران ساسانیان بازمی گردد وجود دارد که در پایین یکی از آن ها به خط پهلوی ساسانی نوشته ای که متن آن «این قبر است» بوده تا چندی پیش وجود داشته است. این نوشته را که دکتر امامی «مدیر کاوش های تخت جمشید» سالیان پیش از انقلاب در سفر به آن جا مشاهده کرده دیگر نمی توان یافت و تقریباً محو شده است. از آن جا که تعداد این استودان ها ۴۰ عدد است در میان مردم محلی روستای گرم آباد، این محل به نام ۴۰ تاقچه معروف است. در لغت نامهٔ دهخدا ذیل عنوان جرمابق آمده است:
مؤلف مرآت البلدان آرد: از قرای بلوک خفرک و مرودشت فارس است. طول جلگه این بلوک از شمال بجنوب تخمیناً نه فرسخ و عرض آن پنج فرسخ است در بعضی قرای این بلوک حمام بنا شده و در اکثر قرای آن مسجد بنا کرده اند. (از مرآت البلدان ج ۴ ص ۲۲۱). دهی است از دهستان مرودشت از بخش زرقان شهرستان شیراز. این ده در پنجاه و سه هزارگزی شمال زرقان، در کنار راه فرعی مرودشت به ابرج در دامنه قرار دارد. محلی است معتدل و مالاریایی و ۵۳۰ تن سکنه شیعی مذهب و فارسی زبان دارد. آب آن از رودخانه سیوند تأمین می شود؛ و محصول آن چغندر و شغل اهالی زراعت است.
استودان های گرم آباد مربوط به دورهٔ ساسانیان است و در شهرستان مرودشت، بخش مرکزی، روستای گرم آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۲ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۳۳۴۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.