نطق گتیسبورگ (به انگلیسی: Gettysburg Address) مشهورترین سخنرانی آبراهام لینکلن است. وی این نطق را در مراسمی در ۱۹ نوامبر ۱۸۶۳ ایراد کرد.
لینکلن با مهارت های سخنوری خود با موفقیت معنای جنگ داخلی آمریکا را برای غیرنظامیان شمال روشن ساخت. سخنرانی گتیسبورگ وی را نمونه ای از تسلط قوی او بر زبان انگلیسی دانسته اند.
سخنرانی لینکلن در ایالت متحده بازتابی گسترده یافت و در دومین مراسم افتتاحیه کار ریاست جمهوری اش نیز بسیار تحسین می شد و اغلب از آن سخنانی نقل می کنند. او در این سخنرانی ها توانست دلیل و منطق فعالیت های ایالات متحده آمریکا را به وضوح روشن سازد. عبارت معروف «دولت متعلق به مردم، روی کار آمده به دست مردم، در خدمت مردم» که از شعارهای اساسی دولت آمریکاست برای نخستین بار در این فرم در این سخنرانی ایراد شده است.
ما اکنون درگیر جنگی داخلی شده ایم که دوام آن ملت یا هر ملت دیگری را که همان رؤیاها و همان اهداف را در سر دارد، به بوتهٔ آزمایش گذاشته است. ما در یکی از میدان های نبرد همان جنگ گرد هم آمده ایم. آمده ایم تا بخشی از آن میدان نبرد را به آرامگاه ابدی کسانی اختصاص دهیم که درست در همین جا از جان خود گذشتند تا آن ملت به حیاتش ادامه دهد. این اقدام ما کاملاً مناسب و بجا بود. اما اگر عمیق تر بنگریم، ما نمی توانیم این زمین را به یاد آنان نامگذاری کنیم، ما نمی توانیم به این زمین قداست ببخشیم، ما نمی توانیم این زمین را متبرک گردانیم. مردان شجاعی که در اینجا جنگیدند، چه مرده چه زنده، آنان اند که به این زمین قداست بخشیده اند؛ خیلی بیشتر از آن حدی که تلاش های ناچیز ما اندکی از آن بکاهد یا به آن بیفزاید.
لینکلن با مهارت های سخنوری خود با موفقیت معنای جنگ داخلی آمریکا را برای غیرنظامیان شمال روشن ساخت. سخنرانی گتیسبورگ وی را نمونه ای از تسلط قوی او بر زبان انگلیسی دانسته اند.
سخنرانی لینکلن در ایالت متحده بازتابی گسترده یافت و در دومین مراسم افتتاحیه کار ریاست جمهوری اش نیز بسیار تحسین می شد و اغلب از آن سخنانی نقل می کنند. او در این سخنرانی ها توانست دلیل و منطق فعالیت های ایالات متحده آمریکا را به وضوح روشن سازد. عبارت معروف «دولت متعلق به مردم، روی کار آمده به دست مردم، در خدمت مردم» که از شعارهای اساسی دولت آمریکاست برای نخستین بار در این فرم در این سخنرانی ایراد شده است.
ما اکنون درگیر جنگی داخلی شده ایم که دوام آن ملت یا هر ملت دیگری را که همان رؤیاها و همان اهداف را در سر دارد، به بوتهٔ آزمایش گذاشته است. ما در یکی از میدان های نبرد همان جنگ گرد هم آمده ایم. آمده ایم تا بخشی از آن میدان نبرد را به آرامگاه ابدی کسانی اختصاص دهیم که درست در همین جا از جان خود گذشتند تا آن ملت به حیاتش ادامه دهد. این اقدام ما کاملاً مناسب و بجا بود. اما اگر عمیق تر بنگریم، ما نمی توانیم این زمین را به یاد آنان نامگذاری کنیم، ما نمی توانیم به این زمین قداست ببخشیم، ما نمی توانیم این زمین را متبرک گردانیم. مردان شجاعی که در اینجا جنگیدند، چه مرده چه زنده، آنان اند که به این زمین قداست بخشیده اند؛ خیلی بیشتر از آن حدی که تلاش های ناچیز ما اندکی از آن بکاهد یا به آن بیفزاید.
wiki: نطق گتیسبورگ