ایلات و طوایف لُرستان در یک تقسیم بندی کلی به دو بخش مردم لر و مردم لک تقسیم می شود. قوم لر دارای تقسیم بندی های زیادی است که در مهم ترین و کلی ترین تقسیم بندی به دو شاخه لر بزرگ و لر کوچک تقسیم می شود. ایل های لک به طور کلی به طوایف فیلی در نزدیکی خرم آباد تا مناطقی از شرق عراق، طایفه های لک در غرب ایران، طایفه های بالاگریوه در جنوب لرستان، بختیاری ها در مرکز تا جنوب غرب ایران و ممسنی ها در استان فارس و بوشهر در جنوب ایران تقسیم می شوند.
ایل بیرانوند
ایل نورعلی
ممسنی ها
لرهای کهگیلویه
طوایف بختیاری
طوایف لرستان
قوم لر دارای تقسیم بندی های زیادی است که در مهم ترین و کلی ترین تقسیم بندی به دو شاخه لر بزرگ و لر کوچک تقسیم می شود. در بیشتر منابع مانند دانشنامه ایرانیکا، لک ها و لرها در یک دسته بندی قرار گرفته اند.مردم لر دارای پراکندگی در مناطق غرب و جنوب غربی ایران هستند. مناطق زیر طبق دانشنامه ایرانیکا مناطقی است که عشایر لر در آن ییلاق و قشلاق کرده یا یکجانشین شده اند.گروه کوچکی از پشتو زبان های شرق افغانستان بختیاری نام دارند. این گروه هیچ ارتباطی با بختیاری های ساکن ایران ندارند.
لُرستان (به لری: لورسو) به معنی سکونتگاه مردم لر واژه ای است که به سرزمین های لرنشین اطلاق می گردد و به معنای گستره جغرافیایی است که مردم لر در آن سکونت دارند. حدود لرستان از برخی مناطق دشت های شرقی عراق آغاز و تا غرب و جنوب غرب ایران گسترده است. حدود سرزمین لرستان در طول دوران دچار دگرگونی شده است. گستره نام لرستان پیش از حکومت صفویان، سکونتگاه لرهای بختیاری، لرهای کهگیلویه و لرهای بویراحمدی را هم شامل می شد. اما پس از حکومت صفویان سکونتگاه لرهای بختیاری را منطقه بختیاری نام گذاری کردند و جغرافیای نام لرستان به حدود استان لرستان و ایلام کنونی محدود شد. این منطقه نیز در حکومت قاجاریان به دو بخش پشتکوه و پیشکوه تقسیم شد. امروزه لرستان نام یکی از استان های غربی ایران است.
ولادیمیر مینورسکی خاورشناس و ایران شناس روسی، طایفه های بالاگریوه را به عنوان لرهای اصیل معرفی می کند. مینورسکی لرها را به چهار دسته کلی تقسیم می کند که عبارتند از:
ایل بیرانوند
ایل نورعلی
ممسنی ها
لرهای کهگیلویه
طوایف بختیاری
طوایف لرستان
قوم لر دارای تقسیم بندی های زیادی است که در مهم ترین و کلی ترین تقسیم بندی به دو شاخه لر بزرگ و لر کوچک تقسیم می شود. در بیشتر منابع مانند دانشنامه ایرانیکا، لک ها و لرها در یک دسته بندی قرار گرفته اند.مردم لر دارای پراکندگی در مناطق غرب و جنوب غربی ایران هستند. مناطق زیر طبق دانشنامه ایرانیکا مناطقی است که عشایر لر در آن ییلاق و قشلاق کرده یا یکجانشین شده اند.گروه کوچکی از پشتو زبان های شرق افغانستان بختیاری نام دارند. این گروه هیچ ارتباطی با بختیاری های ساکن ایران ندارند.
لُرستان (به لری: لورسو) به معنی سکونتگاه مردم لر واژه ای است که به سرزمین های لرنشین اطلاق می گردد و به معنای گستره جغرافیایی است که مردم لر در آن سکونت دارند. حدود لرستان از برخی مناطق دشت های شرقی عراق آغاز و تا غرب و جنوب غرب ایران گسترده است. حدود سرزمین لرستان در طول دوران دچار دگرگونی شده است. گستره نام لرستان پیش از حکومت صفویان، سکونتگاه لرهای بختیاری، لرهای کهگیلویه و لرهای بویراحمدی را هم شامل می شد. اما پس از حکومت صفویان سکونتگاه لرهای بختیاری را منطقه بختیاری نام گذاری کردند و جغرافیای نام لرستان به حدود استان لرستان و ایلام کنونی محدود شد. این منطقه نیز در حکومت قاجاریان به دو بخش پشتکوه و پیشکوه تقسیم شد. امروزه لرستان نام یکی از استان های غربی ایران است.
ولادیمیر مینورسکی خاورشناس و ایران شناس روسی، طایفه های بالاگریوه را به عنوان لرهای اصیل معرفی می کند. مینورسکی لرها را به چهار دسته کلی تقسیم می کند که عبارتند از:
wiki: فهرست طایفه های لرستان