مجسطی گشای

( مجسطی گشا ی ) ( صفت ) شخصی که حل مسایل کتاب مجسطی یا علم هیئت کند .

مجسطی گشای. [ م ِ ج َ گ ُ ] ( نف مرکب ) شخصی را گویند که حل مسائل کتاب مجسطی را که در علم ریاضی نوشته اند بکند. ( برهان ). کسی که حل مسائل مجسطی نماید. ( غیاث ) ( آنندراج ) :
شاه مجسطی گشای خسرو هیئت شناس
رهبر صبح یقین رهبر علم الکتاب.خضر سکندرمنش چشمه رای
قطب رصدبند مجسطی گشای.و رجوع به مجسطی شود.