نظام ملی نواوری

نظام ملی نوآوری. نظام ملی نوآوری(به انگلیسی: National System of Innovation - NSI) یک نظام مدیریت نوآوری فرا سازمانی و در مقیاس کلان و کشوری است که به نقش مجموعه سازمان ها مانند دانشگاهها، موسسات پژوهشی، پارک های فناوری، مراکز تحقیق و توسعه، مراکز صنعتی و غیره در فرایندهای نوآوری و رابطهٔ تعاملی آنها در این خصوص می پردازد. نظام ملی نوآوری زیر نظام های متعددی مانند نظام ملی پژوهش، نظام ملی خلاقیت، نظام ملی مالکیت فکری، نظام ملی مدیریت فناوری و همچنین نظام های محلی یا منظقه ای نوآوری را شامل می گردد.
انتشار نوآوری
فریدریش لیست
مجتمع نظامی صنعتی
مفهوم نظام نوآوری را اولین بار، فریمن در سال 1982 و با الهام از نظریات لاندوال به کار برده است. او با مطالعه سیستم نوآوری ژاپن ملاحظه نمود که سازمان های تحقیق و توسعه، بنگاه های صنعتی، و سازمانهای دولتی ژاپن در یک رابطه متقابل با یکدیگر، و در یک چارچوب و بستر نهادی موجبات توسعه فناوری را فراهم آورده اند. وی نظام نوآوری را شبکه ای از موسسات عمومی و خصوصی می داند که حاصل فعالیت ها و تعامل های آنان به خلق انتقال اصلاح و انتشار فناوری های جدید منجر می شود. او مجموعه ی این عوامل را در ذیل مفهوم نظام ملی نوآوری مطرح کرده و سامان دهی این سیستم را به عنوان یکی از عوامل اصلی مؤثر در توسعه کشورها معرفی می نماید. در واقع فریمن نوآوری را حاصل فرایندی غیر خطی می داند که شبکه ی درهم تنیده ای از عوامل، در شکل گیری آن ایفای نقش می نمایند.