رویئنه زرین با نام علمی: Solidago Virguarea L و در انگلیسی:Solidago virga, Goldenrodگیاهی است داروئی، پایا، دارای برگ های دراز، زبانه های گریبان سبز زرد رنگ، کپه هائی به شکل خوشه در بالای ساقه؛ و گل های زرد رنگ. این گیاه بیشتر در جنگل ها و باغ ها می روید. زنبور عسل نوشش را بس می پسندد. در شمال ایران از اسالم تا رامسر تا ارتفاعات ۲۷۰۰ متر دیده می شود و در بسیاری نقاط گیتی دیگر فراوان می روید و در بوستانها هم بهر زینت می کارند. در طب سنتی و داروسازی مدرن مهم بوده و هست. اروپائیان استفاده های آن را در سده شانزدهم از اعراب یادگرفتند. از گیاهان مهم خلط آور است که برای خرد کردن و دفع سنگ کلیه و مثانه هم بکار می رود و در ترکیب با آب انگور یا هندوانه مؤثر تر می شود. درتقویت پوست و درمان سوختگی سخت کاری است. به غلط آلرژی زا شمرده شده است. گل های کوچک زرد رنگ و ساقه های بلند میله مانند دارد و بومی آمریکای شمالی هم هست. گل نماد ایالت کنتاکی آمریکا هم هست.
Solidago Canadensis L.
Solidago serotina
گیاهی است پایا به بلندای ۶۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر که خودروی نواحی خشک، بخش های بی درخت جنگلها و چمنزارهای طبیعی و نواحی سنگلاخ است. پراکندگی اش به گونه ای است که در بیشتر نواحی اروپا تا ۲۸۰۰ متری ارتفاعات آلپ، بعضی نقاط آسیا و آمریکای شمالی یافت می شود. این گیاه ریشه ای دراز و منشعب و برگهائی ساده، بیضوی دراز، نوک تیز و کمی خشن دارد. کاپیتولهای متعدد آن برنگ زرد، مجتمع به صورت خوشه و مرکب از دو نوع گل، یکی لوله ای، نر-ماده و دیگری زبانه ای و ماده است. گل های اخیر به درازای یک سانتیمتر بوده در حاشیه نهنج منظره ای زیبا بدان می دهند. در خارج کاپیتولها، انولوکری مرکب از براکته های نامساوی با حاشیه نازک و غشائی دیده می شود ضمن اینکه در فاصله کاپیتولها برگ های منفرد کوچک جای دارد که به تناسب نزدیک شدن به رأس گل آذین کوچکتر و باریک تر می گردند.میوه اش فندقه است به رنگ زرد پوشیده از تار و دارای زوایای مشخص .زنبور عسل تمایل بسیار به گل های فراوان و نوش این گیاه داشته پیوسته خود را به گل آذینش می رساند.قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه و سرشاخه های گلدارش است هرچند بررسی های کنِکو=Knekow نشان داده ریشه تأثیر درمانی بیشتری دارد.
کلیه قسمت های گیاه (بویژه گلها) دارای تانن، لیزاب، مواد تلخ، به مقدار کم اسانس، یک ساپونین، نوعی آلکالوئید و اسید سالیسیلیک است. در ریشه اش اینولین نیز یافت می شود. میوه اش حدود پانزده در صد روغن قابل استخراج و روان دارد.اسانس سرشاخه های گلدار دارای بورنئول و پنین است.
مدر، آرام کننده، قابض و بادشکن است و هم از اینرو در درمان اسهالهای ساده، ورم روده، و بطور کلی رفع ناراحتی های دستگاه گوارش که با بروز حالات اسهالی همراه است اثرات مفید ظاهر می نماید. مصرف آن برای درمان اسهال مسلولین و کودکان، در زمان ظاهر شدن دندان توصیه شده است.با مصرف فراورده های این گیاه نه تنها التهاب مخاط دهان بلکه التهاب دستگاه گوارش و مجاری ادرار نیز درمان می گردد و خونریزی های داخلی متوقف می شود. فراورده های این گیاه دارای اثر دفع اوره و کاهش کلسترول خون است. در درمان بیماری های عفونی مجاری ادرار (کلی باسیلوز، ورم مثانه، ورم کلیه ها و دفع سنگ کلیه (اوراتها) مؤثر است.در استعمال خارجی جوشانده برگ های خشک گیاه به صورت غرغره جهت رفع التهاب مخاط دهان، درد گلو و ورم لثه ها بکار می رود. اگر گرد برگ های خشک گیاه بر روی زخم و جراحات پاشیده شود در خشکاندن ترشحات و بهبودشان مؤثر است. قطعات له شده برگ گیاه نیز در طب عوام جهت مداوای زخم بر روی آن گذارده می شود.صور داروئی- جوشانده ۱۰ تا ۵۰ در هزار سرشاخه گلدار یا ریشه به مقدار ۳ تا ۵ فنجان در روز میان دو وعده غذائی (پس از ۲ دقیقه جوشاندن به مدت ده دقیقه گرم کنند)؛ شربت حاصل از جوشاندن ۱۰۰گرم سرشاخه گلدار خشک در یک لیتر آب و افزودن ۱۶۰۰گرم قند برای درمان بیماری های کودکان به مقدار یک قاشق سوپ خوری در هر ساعت (Dr. H. Leclerc)؛ تنتور حاصل از خیساندن ۲۰ قسمت سرشاخه گلدار تازه گیاه در ۱۰۰قسمت الکل۳۰ درجه به مقدار دو قاشق قهوه خوری در روز؛ جوشانده ۵۰ تا ۱۰۰ در هزار گیاه برای استعمال خارجی.برای جلوگیری از کاهش اثر درمانی فراورده های این گیاه ۱۰۰گرم سرشاخه گلدار تازه آن را در نیم لیتر آب به ملایمت می جوشانند به طوری که محلول به نصف تقلیل یابد و در شیشه های در بسته نفوذ ناپذیر ریخته به هنگام نیاز ۱ تا ۳ قاشق آن را در شربت ساده یا دم کرده زیزفون حل کرده مصرف می کنند (Botan).
Solidago Canadensis L.
Solidago serotina
گیاهی است پایا به بلندای ۶۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر که خودروی نواحی خشک، بخش های بی درخت جنگلها و چمنزارهای طبیعی و نواحی سنگلاخ است. پراکندگی اش به گونه ای است که در بیشتر نواحی اروپا تا ۲۸۰۰ متری ارتفاعات آلپ، بعضی نقاط آسیا و آمریکای شمالی یافت می شود. این گیاه ریشه ای دراز و منشعب و برگهائی ساده، بیضوی دراز، نوک تیز و کمی خشن دارد. کاپیتولهای متعدد آن برنگ زرد، مجتمع به صورت خوشه و مرکب از دو نوع گل، یکی لوله ای، نر-ماده و دیگری زبانه ای و ماده است. گل های اخیر به درازای یک سانتیمتر بوده در حاشیه نهنج منظره ای زیبا بدان می دهند. در خارج کاپیتولها، انولوکری مرکب از براکته های نامساوی با حاشیه نازک و غشائی دیده می شود ضمن اینکه در فاصله کاپیتولها برگ های منفرد کوچک جای دارد که به تناسب نزدیک شدن به رأس گل آذین کوچکتر و باریک تر می گردند.میوه اش فندقه است به رنگ زرد پوشیده از تار و دارای زوایای مشخص .زنبور عسل تمایل بسیار به گل های فراوان و نوش این گیاه داشته پیوسته خود را به گل آذینش می رساند.قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه و سرشاخه های گلدارش است هرچند بررسی های کنِکو=Knekow نشان داده ریشه تأثیر درمانی بیشتری دارد.
کلیه قسمت های گیاه (بویژه گلها) دارای تانن، لیزاب، مواد تلخ، به مقدار کم اسانس، یک ساپونین، نوعی آلکالوئید و اسید سالیسیلیک است. در ریشه اش اینولین نیز یافت می شود. میوه اش حدود پانزده در صد روغن قابل استخراج و روان دارد.اسانس سرشاخه های گلدار دارای بورنئول و پنین است.
مدر، آرام کننده، قابض و بادشکن است و هم از اینرو در درمان اسهالهای ساده، ورم روده، و بطور کلی رفع ناراحتی های دستگاه گوارش که با بروز حالات اسهالی همراه است اثرات مفید ظاهر می نماید. مصرف آن برای درمان اسهال مسلولین و کودکان، در زمان ظاهر شدن دندان توصیه شده است.با مصرف فراورده های این گیاه نه تنها التهاب مخاط دهان بلکه التهاب دستگاه گوارش و مجاری ادرار نیز درمان می گردد و خونریزی های داخلی متوقف می شود. فراورده های این گیاه دارای اثر دفع اوره و کاهش کلسترول خون است. در درمان بیماری های عفونی مجاری ادرار (کلی باسیلوز، ورم مثانه، ورم کلیه ها و دفع سنگ کلیه (اوراتها) مؤثر است.در استعمال خارجی جوشانده برگ های خشک گیاه به صورت غرغره جهت رفع التهاب مخاط دهان، درد گلو و ورم لثه ها بکار می رود. اگر گرد برگ های خشک گیاه بر روی زخم و جراحات پاشیده شود در خشکاندن ترشحات و بهبودشان مؤثر است. قطعات له شده برگ گیاه نیز در طب عوام جهت مداوای زخم بر روی آن گذارده می شود.صور داروئی- جوشانده ۱۰ تا ۵۰ در هزار سرشاخه گلدار یا ریشه به مقدار ۳ تا ۵ فنجان در روز میان دو وعده غذائی (پس از ۲ دقیقه جوشاندن به مدت ده دقیقه گرم کنند)؛ شربت حاصل از جوشاندن ۱۰۰گرم سرشاخه گلدار خشک در یک لیتر آب و افزودن ۱۶۰۰گرم قند برای درمان بیماری های کودکان به مقدار یک قاشق سوپ خوری در هر ساعت (Dr. H. Leclerc)؛ تنتور حاصل از خیساندن ۲۰ قسمت سرشاخه گلدار تازه گیاه در ۱۰۰قسمت الکل۳۰ درجه به مقدار دو قاشق قهوه خوری در روز؛ جوشانده ۵۰ تا ۱۰۰ در هزار گیاه برای استعمال خارجی.برای جلوگیری از کاهش اثر درمانی فراورده های این گیاه ۱۰۰گرم سرشاخه گلدار تازه آن را در نیم لیتر آب به ملایمت می جوشانند به طوری که محلول به نصف تقلیل یابد و در شیشه های در بسته نفوذ ناپذیر ریخته به هنگام نیاز ۱ تا ۳ قاشق آن را در شربت ساده یا دم کرده زیزفون حل کرده مصرف می کنند (Botan).
wiki: روئینه زرین