جایی که زغال در آن نگهدارند یا ظرفی که در آن زغال سنگ بخاری نهند .
زغالدان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زغالدان. [ زُ ] ( اِ مرکب ) جایی که زغال در آن نگاهدارند. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || ظرفی که در آن زغال سنگ بخاری نهند. ( یادداشت ایضاً ).
فرهنگ عمید
انبار زغال، جای ریختن زغال.
کلمات دیگر: