تمغاچی
دامغاچی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دامغاچی. ( مغولی - ترکی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) تمغاچی. مهر و نشانه دار قبوض و اسناد دولتی :
گاه دزدیم و گهی شحنه و گه دامغاچی
گاه رهدار و گهی رهزن و گه طراریم.
گاه دزدیم و گهی شحنه و گه دامغاچی
گاه رهدار و گهی رهزن و گه طراریم.
مولوی.
رجوع به تمغاچی شود.فرهنگ عمید
تمغاچی#NAME?
کلمات دیگر: