زخم خورده

( صفت ) آنکه جراحت بر وی وارد آمده مجروح .

زخم خورده. [ زَ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مجروح و آنکه جراحت بر وی وارد آمده و زده شده باشد. و بدین معنی است زخم چین. ( از ناظم الاطباء ). کتک خورده. مضروب. مصدوم. ضربت دیده. صدمه دیده. جراحت برداشته. تیر خورده :
بگرفتندمرو را در حال
کرد ازو میر زخم خورده سوال.بسکه در خاک تندرستان را
دفن کردیم و زخم خورده نمرد.غم نیست زخم خورده راه خدایرا
دردی چه خوش بود که حبیبش کند دوا.ناگهان ناله ای شنید از دور
کآمد از زخم خورده رنجور.غلطید چو آب خسته کرده
پیچید چو مار زخم خورده.

زخمی، مجروح، آن که زخم و جراحت به بدنش وارد شده.