رخشندگی
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
رخشنده بودن درخشندگی روشنی .
لغت نامه دهخدا
رخشندگی. [ رَ ش َ دَ / دِ ] ( حامص ) حالت رخشنده. صفت رخشنده. روشنی و تاب و ضیا و درخشندگی. ( ناظم الاطباء ). رخشنده بودن. درخشندگی. روشنی. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ عمید
درخشندگی، درخشان بودن.
جدول کلمات
اب
پیشنهاد کاربران
آب، روشنی ، تاب ، ضیا . رخشنده بودن. درخشندگی. روشنی
کلمات دیگر: