<div class="boxBd">رخنه جو. [ رَ ن َ /ن ِ ] ( نف مرکب ) جوینده رخنه و شکاف و سوراخ. || مجازاً، عیب جوی. که نقص و عیب کار را بجوید.که جویای عیب و فساد و تباهی کار باشد : <br>جمله گفتند ای حکیم رخنه جو<br>این فریب و این جفا با ما مگو.<div class="au">مولوی.</div></div>

رخنه جو. [ رَ ن َ /ن ِ ] ( نف مرکب ) جوینده رخنه و شکاف و سوراخ. || مجازاً، عیب جوی. که نقص و عیب کار را بجوید.که جویای عیب و فساد و تباهی کار باشد : جمله گفتند ای حکیم رخنه جو این فریب و این جفا با ما مگو. مولوی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">جوینده رخنه و شکاف و سوراخ یا مجازا عیب جوی که نقص و عیب کار را بجوید .</div>

جوینده رخنه و شکاف و سوراخ یا مجازا عیب جوی که نقص و عیب کار را بجوید .

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">۱. ویژگی کسی که می تواند در امری دشوار راه گریزی پیدا کند، چاره جو، چاره گر.<br>۲.رخنه کننده و فسادانگیز.</div>

۱. ویژگی کسی که می تواند در امری دشوار راه گریزی پیدا کند، چاره جو، چاره گر. ۲.رخنه کننده و فسادانگیز.

رخنه جو

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید