<div class="boxBd">راه توشه. [ ش َ / ش ِ ] ( اِ مرکب ) آنچه از خوردنی که مسافر همراه خویش برگیرد. توشه راه. زاد راه : <br>هریکی در جوال گوشه خویش <br>کرده ترتیب راه توشه خویش.<div class="au">نظامی.</div>وآن لحظه که در غم تو می مرد<br>غمهای تو راه توشه می برد.<div class="au">نظامی.</div>چون شدم سربزرگ درگاهش <br>یافتم راه توشه از راهش.<div class="au">نظامی.</div></div>

راه توشه. [ ش َ / ش ِ ] ( اِ مرکب ) آنچه از خوردنی که مسافر همراه خویش برگیرد. توشه راه. زاد راه : هریکی در جوال گوشه خویش کرده ترتیب راه توشه خویش. نظامی. وآن لحظه که در غم تو می مرد غمهای تو راه توشه می برد. نظامی. چون شدم سربزرگ درگاهش یافتم راه توشه از راهش. نظامی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">آنچه از خوردنی که مسافر همراه خویش بر گیرد . توش. راه . زاد راه .</div>

آنچه از خوردنی که مسافر همراه خویش بر گیرد . توش. راه . زاد راه .

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">توشۀ راه، آذوقۀ مسافر.</div>

راه توشه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید