پناه دانش
دانش پناه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دانش پناه. [ ن ِ پ َ ] ( ص مرکب ) پناه دانش. حامی علم. هوادار دانش. ملجاء علم :
چو آمد بدروازه مصر شاه
باستاد یعقوب دانش پناه.
چو آمد بدروازه مصر شاه
باستاد یعقوب دانش پناه.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).
|| در حمایت علم واقع شده. در پناه دانش درآمده.فرهنگ عمید
پناهگاه دانش، حامی علم و فضل.
کلمات دیگر: