عبرت پذیر

( صفت ) آن که عبرت گیرد عبرت گیر .

عبرت پذیر. [ ع ِ رَ پ َ ] ( نف مرکب ) عبرت پذیرنده. که عبرت بپذیرد. عبرت بین. عبرت گیر :
در آن شهر شد با تنی چند پیر
همه غایت اندیش و عبرت پذیر.

عبرت پذیرنده، آن که پند و عبرت می گیرد، عبرت گیر.