۱ - شغل و عمل دانشیار . ۲ - رتبه ومقام دانشیار .
دانشیاری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دانشیاری. [ ن ِ ] ( حامص مرکب ) عمل دانشیار. || شغل دانش یار. || مقام دانشیار.
- رتبه دانشیاری ؛ رتبه و درجه ای که خاص دانشیارست. رتبه ای که دانشیار احراز کند در سنین خدمت خود با شرایط خاص.
- رتبه دانشیاری ؛ رتبه و درجه ای که خاص دانشیارست. رتبه ای که دانشیار احراز کند در سنین خدمت خود با شرایط خاص.
کلمات دیگر: