سایه ور

( صفت ) ۱ - آنچه که سایه دارد : درخت سایه دار . ۲ - حرفی که دو خطی نوشته باشند . ۳ - غشی سایه زده .

سایه ور. [ ی َ / ی ِ وَ ] ( ص مرکب ) سایه دار و هر چیز که سایه دهد. ( ناظم الاطباء ). دارای سایه. پرسایه :
باغ تو پر درخت سایه ور است
از پی خویشتن یکی بگزین.جناب سایه ورش را همیشه باد ملازم
کز این جناب معظم رسی بغایت مقصد.بسی پای دار ای درخت هنر
که هم میوه داری و هم سایه ور.پر از میوه و سایه ور چون رزند
نه چون ما سیه کار و ازرق رزند.در جهان چون او نیامد آفتاب سایه ور
آفتاب سایه ور چون او نیامد در جهان.

دارای سایه، سایه دار، پُرسایه.